Først var det Bjørn som fylte år. Han har vore min viktigaste støttespelar i Folkemusikkveka, og me har jobba tett i alle år. Eg set han høgt, han er enormt dyktig og i jobbsamanheng kunne eg ikkje klart meg utan han. I tillegg er han ein av Hallingdals (Norges) beste dansarar - det er ein fryd å danse springar med han.
Vottene hans måtte difor ha ei hardingfele, i tillegg til akantusrankar. På innsida kunne det ikkje vere noko anna enn ein hest - Bjørn sin andre lidenskap. Jubilanten var synleg fornøgd med gåva.
Vottene til Bjørn er strikka i Dalegarn Falk.
Så var det Tore som fylte år i haust. Tore var veilederen min under master, og var den personen som verkeleg gjorde at eg kom meg gjennom siste kneika. Utan han er eg sikker på at eg ikkje hadde klart å fullføre - han var der for meg to hundre prosent, heile tida, og han støtta meg på mine premissar, i tillegg til å pushe meg akkurat passe. Tore er tvers gjennom god og flott, og fortente eit par votter kun laga til han. Han er ein tradisjonalist, samstundes som han likar å gå eigne vegar og følge utviklinga. Difor fann eg ei tradisjonell rose som eg forandra litt på (sette inn eit kors i kvart hjørne). I innsida av votten er det på eine handa ein note, og på andre handa ei plate (Tore forskar på skjellakkplater: http://nmh.no/forskning/medskapende_musiker/skjellakkprosjektet/innspilling) Desse vottene vart også godt motteke av den nye eigaren.
Tore sine votter er strikka i garnet "Hverdags" frå Du Store Alpakka. Dette var eit nytt garn for meg å strikke i, og det førte til at eg måtte strikke første votten fire gonger før eg vart fornøgd med maskeantall, mønsterbreidde og lengde... Men garnet er nydeleg, og vottene vart mjuke og fine. Eit flott garn å strikke mønsterstrikk med.
.JPG)
.jpg)
